Woord achteraf

Het onderzoek naar beginnen gaat verder. 

Omdat de dichter buiten werking lijkt, kom ik niet verder dan imperatieve zinnen en onzinnen. Wie weet gaat het om het voorschrijven in het schrijven. Deze vorm van doen, een doen in het zeggen, kan aansluiting vinden bij de incantatie en de bezwering als stijlfiguren in de poëzie. Ze vindt haar fundament in het eerste spreken van de baby die grip krijgt op de werkelijkheid met klanken die bevelen tot actie. In de poëzie worden de archaïsche registers van ons spreken blijvend ingezet om de taal levendig te houden, telkens te laten beginnen.

In Creation and Anarchy leest Giorgio Agamben in 'arche' de etymologische verbanden tussen beginnen (cf. architect, archetype, …) en gebieden (cf. oligarchie, …). Het Eerste is zo het Principe dat leidt. Dood aan het gedicht, lang leve Prins Poëzie!

De reeks ARCHE bestaat voorlopig uit twee ongedichten.

Zijn het verzen? Ze zijn niet te bundelen. Ondraaglijk bevelend zijn ze in hun geheel en daarom vormgegeven als poster, slechts leesbaar met mate of in vlagen. Zinvolle onmogelijke opdrachten naast de mogelijkheden van het zinledige en de onbepaalde werkwoordvorm.

Vooralsnog onmogelijk te dichten, ondoenbaar en dus ongedicht.

Het ongedicht lezen maakt sluipend bewust van de hoeveelheid bevelen waar we in onze cultuur mee te maken krijgen. Het paradoxale bevel tot vrijheid is er slechts één van. In antwoord op het vermakelijk onbehagen bij deze cultuur zijn de uitlatingen in ‘arche’ nu eens poëtisch of inspirerend, dan weer kolderesk of nonsensicaal met euh diepe bedoeling. Het abstracte wordt verzinnelijkt en het zinnelijke wordt geabstraheerd - wellicht doen we dit onmogelijke reeds als baby. Met taal een woordgordijn bouwen en niet ophouden te beginnen.

De ARCHE posters kunnen hieronder gedownload worden. De posters zijn A2 formaat (420 × 594 mm) en zijn drukklaar in zwart wit.

Terug